Μια σύγχρονη και φυσική μέθοδος που μπορεί να υποστηρίξει τα παιδιά σε αυτές τις δυσκολίες, είναι η υπνοθεραπεία στα παιδιά ή όπως είναι γνωστή και ως παιδιατρική ύπνωση, (paediatric hypnosis). Η υπνοθεραπεία είναι μια θεραπευτική τεχνική που χρησιμοποιεί την hypnosis – δηλαδή μια κατάσταση βαθιάς χαλάρωσης και εστιασμένης προσοχής ώστε να βοηθήσει το άτομο να επεξεργαστεί δυσκολίες, να ενισχύσει την ψυχολογική του ανθεκτικότητα και να αλλάξει τα αρνητικά μοτίβα σκέψης ή συμπεριφοράς. Και ένα από τα δυνατά εργαλεία που χρησιμοποιεί η κλινική υπνοθεραπεία είναι η χρήση της φαντασίας. Μέσα από δημιουργικές τεχνικές, μπορεί να βοηθήσει ουσιαστικά το παιδί να ανακουφιστεί από ψυχοσυναισθηματικές πιέσεις ή ψυχοσωματικά συμπτώματα. Η παιδιατρική ύπνωση μπορεί να χρησιμοποιηθεί από ηλικία των 4 ετών, όταν το παιδί κατακτά τη λεκτική ικανότητα και αναγνωρίζει τον εαυτό του ως ξεχωριστή οντότητα.
Τα παιδιά έχουν έναν μοναδικό ψυχικό «μηχανισμό»: τη φαντασία.
Όταν ένα παιδί «κάνει πως είναι» ένας σούπερ ήρωας ή μιλάει με το αρκουδάκι του, βιώνει πραγματικά εκείνη τη συναισθηματική εμπειρία. Η υπνοθεραπεία αξιοποιεί αυτή τη φυσική ικανότητα για να ενισχύσει την εσωτερική του δύναμη. Η υπνοθεραπεία χρησιμοποιείται με επιτυχία για την υποστήριξη παιδιών και εφήβων σε ζητήματα άγχους, ανασφάλειας, φοβιών, ενίσχυσης αυτοπεποίθησης, διαχείρισης θυμού ή θλίψης. Βοηθάει στην αντιμετώπιση ψυχοσωματικών πόνων (κοιλόπονος, πονοκέφαλοι), προβλήματα ύπνου ή εφιάλτες.
Σύμφωνα με τον παιδίατρο Dr. Anbar (2015), η υπνοθεραπεία βοήθησε το 85% των παιδιών με λειτουργικά κοιλιακά άλγη, ενώ η Kohen & Olness, πρωτοπόροι στον τομέα, υποστηρίζουν τη χρήση της υπνοθεραπείας ως συμπληρωματική πρακτική στην παιδοψυχιατρική και παιδιατρική φροντίδα.
Η υπνοθεραπεία συνήθως σε ένα παιδί περιλαμβάνει ιστορίες με θεραπευτικό περιεχόμενο, συμβολισμούς και εικόνες (π.χ. «βάζω τον φόβο μου σε ένα μπαλόνι και τον αφήνω να πετάξει μακριά». Καθοδηγούμενο οραματισμό, καθώς για το παιδί η φαντασία του είναι το πιο δυνατό του σημείο, όπου δεν καταβάλλει κάποια ιδιαίτερη προσπάθεια σε αντίθεση με ορισμένους ενήλικες με ορθολογική σκέψη. Τα παιδιά ανταποκρίνονται πολύ εύκολα στη διαδικασία, όπου οι γονείς συχνά εκπλήσσονται από τα αποτελέσματα.
Ο ρόλος του γονέα είναι καθοριστικής σημασίας για την συνεργασία με τον/την ειδικό και ένδειξης εμπιστοσύνης και υποστήριξης.
Η φαντασία των παιδιών είναι ήδη θεραπευτική – αρκεί να τους δώσουμε το χώρο και την καθοδήγηση να την χρησιμοποιήσουν προς όφελός τους.
Βιβλιογραφία:
Kohen, D. & Olness, K. (2011). Hypnosis and Hypnotherapy with Children (4th ed.). Routledge.
Anbar, R. D. (2015). Functional abdominal pain and hypnosis in children: a clinical study. Journal of Pediatrics.
Yapko, M. (2018). Trancework: An Introduction to the Practice of Clinical Hypnosis (5th ed.). Routledge.
